Veel van die mensen die ik begeleid hebben moeite met het behouden van focus. Nou jah, wie eigenlijk niet. Ik wel. Ik word vaak en veel afgeleid. Of ik krijg last van uitstelgedrag.
Ik probeer regelmatig meerdere taken met elkaar te combineren ook al weet ik al lang dat ik niet kan multitasken. Allemaal heel logisch als je weet hoe ons brein werkt.
Een vol hoofd, is een veel gehoorde klacht. Welke oorzaak een vol hoofd voor jou heeft is de moeite van het uitzoeken waard. Het continue spreiden van je aandacht is zeker een recept voor een vol hoofd.
We werken steeds meer gefragmenteerd; tussendoor een mail beantwoorden, op een appje reageren, een slack bericht lezen, het houdt ons weg van de taak waarmee je bezig was. Mocht je denken “dat kan ik” weet dan dat elke keer dat je gestoord wordt van je taak dat je dan uit je flow wordt gehaald. En dat zorgt ervoor dat je stresslevel steeds een beetje hoger wordt. Switchen tussen taken kost nu eenmaal inspanning.
Kunnen we dan niet multistasken? Het blijkt dát je wel twee dingen tegelijk kunt uitvoeren
maar niet zo goed en snel als wanneer je ze één voor één zou afhandelen.
Er lijkt een eenvoudige oplossing, mijn telefoon wegleggen en geen email of social media checken terwijl ik eigenlijk aan bijvoorbeeld dit stukje wil werken. Dat blijkt makkelijk gezegd dan gedaan want hersenen belonen ons voor elke vorm van nieuwe informatie door het vrijgeven van het stofje dopamine. Dopamine geeft ons een fijn gevoel. Daarnaast hebben we massaal last van FOMO, je kent de afkorting vast: Fear Of Missing Out. We zijn bang om iets ‘belangrijks’ te missen en checken daardoor bijna obsessief onze mail en social mediakanalen.
Zijn we verloren? (Ben ík verloren?) De eerste stap is, zoals zo vaak, bewustwording. Ben je bewust wanneer jij je laat afleiden en waardoor. Dat geeft je inzicht om het anders te doen. Want, zoals zo vaak, ben jíj́ degene die meer focus kan aanbrengen.
Mark Tigchelaar, de expert op het gebied van focus, zegt: In de ideale situatie minimaliseer je het aantal wisselingen dat op een dag in je hersenen plaatsvindt. Hij geeft aan dat er 4 energielekken zijn die schadelijk zijn voor je focus: te weinig prikkels, interne afleiders, te weinig brandstof en externe prikkels.
Te weinig prikkels om dat onze hersenen een taak al snel saai vindt en op zoek gaat naar opties om efficiënt te zijn (lees; je gaat naast het schrijven van een blog ook scrollen door LinkedIn). De uitdaging is dan om een taak, hoe simpel ook, met volle aandacht uit te voeren.
Interne afleiders zijn die dingen die in je hoofd blijven hangen, zo kun je beter opschrijven dat je vriendin x nog wil vragen naar het theaterbezoek van afgelopen weekend dan dat deze onschuldige vraag in je hoofd blijft hangen en letterlijk headspace neemt. Advies van Tigchelaar is dan ook op alle to do’s uit je hoofd te krijgen door deze op te schrijven. “hoe leger je jezelf schrijft, hoe lichter en wendbaarder je hersenen zullen worden”
Te weinig brandstof betekend te weinig pauze. Tigchelaar zegt daarvoor: “wie de hele dag werkt zonder pauze te nemen, gebruikt veel van de brandstof die nodig is om productief te zijn. Je hebt noradrenaline en acetylcholine nodig om productief te zijn maar die stofjes raken op een gegeven moment op.”
Externe prikkels moge duidelijk zijn; alles waardoor jij je laat afleiden.
Om optimaal te ont prikkelen geeft Josine Boxmeer in haar boek ‘het ontprikkeldieet’ onderstaande tips, doe er je voordeel mee.
- Stop met het obsessief volgen van het nieuws – wat je echt moet weten komt wel naar je toe
- Bouw offline tijd in, elke dag
- Zorg voor ritme en structuur, zeker als je thuis werkt
- Blijf in beweging. Dat mag een ommetje zijn maar dansen doet het ook goed om je hoofd leeg te maken
- Zorg voor voldoende tijd voor jezelf
Dus je snapt; nu deze blog af is ga ik pauze nemen door een dansje te maken. Wat ga jij doen om te focussen, of wat ga jij níet meer doen?
Geïnspireerd door dossier Psyche-concentratie uit Happy in Shape magazine
Bron: werk van Mark Tigchelaar (ik raad zijn boeken aan als je meer over focus wilt weten)
Bron: Josine van Boxmeer, boek het ontprikkeldieet